Wysokiej jakości meble na wymiar z melaminy odpornej na wilgoć i wodoodpornej płyty MDF

MDF jest ceniony ze względu na wolny od wad skład i bardzo jednorodną gęstość, które umożliwiają czyste cięcie, frezowanie, kształtowanie i wiercenie, zachowując skomplikowane szczegóły przy minimalnym zużyciu odpadów i narzędzi.Panel za panelem, trudno go pokonać pod względem wydajności materiałowej, wydajności obróbki i produktywności.MDF również kończy się pięknie i konsekwentnie.Jego płaska, gładka powierzchnia zapewnia wyjątkowe rezultaty niezależnie od tego, czy jest laminowana, drukowana bezpośrednio, czy malowana.Szlifowany gamą dostępnych gradacji, dobrze radzi sobie nawet z bardzo cienkimi warstwami i ciemnymi kolorami farb.Stabilność wymiarowa to kolejna ważna zaleta.Oznacza to, że pęcznienie i zmiany grubości są praktycznie wyeliminowane podczas używania tego produktu.Precyzyjna obróbka części przez rzemieślników podczas produkcji zostanie zachowana w zmontowanym produkcie, który wytwarzają.Elementy złączne będą się ciasno zaciskać, a użytkownicy końcowi będą cieszyć się dokładnym dopasowaniem i czystym wyglądem.
Zapewnia gładką, spójną twarz, która jest całkowicie wolna od wad
Wysokiej jakości, rafinowane wysokoenergetycznie włókna i stała gęstość Ultrastock Select zapewniają idealne właściwości do czystego cięcia i trasowania
Gładka powierzchnia polerowana z końcowym wykończeniem o ziarnistości 150
Doskonale nadaje się do farb, bejc, fornirów czy laminatów – wszystko z doskonałymi rezultatami
Nie wymaga montażu

Z biegiem czasu termin „MDF” stał się ogólną nazwą każdej płyty pilśniowej przetwarzanej na sucho.Płyta MDF składa się zwykle z 82% włókien drzewnych, 9% kleju z żywicy mocznikowo-formaldehydowej, 8% wody i 1% wosku parafinowego. Gęstość wynosi zwykle od 500 do 1000 kg/m3 (31 do 62 funtów/stopę sześcienną). Zakres gęstości i klasyfikacja jako płyta lekka, standardowa lub o wysokiej gęstości jest myląca i myląca.Ważna jest gęstość płyty, oceniana w stosunku do gęstości włókna użytego do wykonania panelu.Gruby panel MDF o gęstości 700–720 kg/m3 (44–45 funtów/stopę sześcienną) można uznać za materiał o dużej gęstości w przypadku płyt z włókien drzew iglastych, podczas gdy panel o tej samej gęstości wykonany z włókien z drewna twardego nie jest uważana za taką.Ewolucja różnych rodzajów płyt MDF była napędzana przez różne potrzeby w zakresie określonych zastosowań.
Podczas cięcia płyty MDF do powietrza uwalniana jest duża ilość cząstek pyłu.Należy nosić respirator, a materiał ciąć w kontrolowanym i wentylowanym środowisku.Uszczelnianie odsłoniętych krawędzi jest dobrą praktyką ograniczającą emisje ze spoiw zawartych w tym materiale.
Żywice formaldehydowe są powszechnie stosowane do łączenia włókien w płytach MDF, a badania konsekwentnie wykazały, że produkty MDF emitują wolny formaldehyd i inne lotne związki organiczne, które stanowią zagrożenie dla zdrowia w stężeniach uważanych za niebezpieczne, przez co najmniej kilka miesięcy po wyprodukowaniu. zawsze powoli uwalnia się z krawędzi i powierzchni MDF.Podczas malowania dobrą praktyką jest powlekanie wszystkich stron gotowego elementu w celu uszczelnienia wolnego formaldehydu.Jako wykończenie można zastosować wosk i olej, ale są one mniej skuteczne w uszczelnianiu wolnego formaldehydu.
To, czy te stałe emisje formaldehydu osiągają szkodliwe poziomy w rzeczywistych środowiskach, nie jest jeszcze w pełni określone.Głównym problemem są branże wykorzystujące formaldehyd.Już w 1987 roku amerykańska EPA sklasyfikowała go jako „prawdopodobny czynnik rakotwórczy dla ludzi”, a po dalszych badaniach Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem WHO (IARC) w 1995 roku również sklasyfikowała go jako „prawdopodobny czynnik rakotwórczy dla ludzi”.Dalsze informacje i ocena wszystkich znanych danych doprowadziły IARC do przeklasyfikowania formaldehydu jako „znanego czynnika rakotwórczego dla ludzi” związanego z rakiem zatok nosowych i rakiem nosogardła oraz prawdopodobnie z białaczką w czerwcu 2004 r.
Zgodnie z normami International Composite Board Emission Standards stosowane są trzy europejskie klasy formaldehydu, E0, E1 i E2, oparte na pomiarze poziomów emisji formaldehydu.Na przykład E0 jest klasyfikowany jako zawierający mniej niż 3 mg formaldehydu na każde 100 g kleju używanego do produkcji płyt wiórowych i sklejki.E1 i E2 są klasyfikowane jako zawierające odpowiednio 9 i 30 g formaldehydu na 100 g kleju.Na całym świecie istnieją różne systemy certyfikacji i oznakowania dla takich produktów, które mogą jednoznacznie wskazywać na uwalnianie formaldehydu, takie jak Californian Air Resources Board.